মোৰ হৃদয়ৰ পৰা বহু দূৰৈত তোমাৰ প্ৰেমৰ ষ্টেচন
ভালপোৱাৰ উকি মাৰি নিশাৰ ৰেলগাড়ী চলে
আমাৰ মৰমক শেষ গাড়ীখন বুলি ভাবিছিলোঁ
আৰু ভাবিছিলোঁ তোমাৰ হৃদয়ৰ ষ্টেচনৰ ময়েই একমাত্ৰ যাত্ৰী |
তোমাৰ বুকুখনৰ একোণ কোনোবা চহৰত হেৰাই আছিল
কোনোবা চহৰৰ এক আন্ধকাৰ গলিত
তুমিও প্ৰেমৰ ঠিকনাত বিজ্ঞাপন দিছিলা |
তোমাৰ বিজ্ঞাপনৰ এটুকুৰা মোৰ হৃদয়তো থিতাপি লৈছিল কাহানিবা
নজনাটোৱেই ভাল আছিল
যে তুমি তেতিয়া উকা কাগজত কবিতা লিখিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিলা |
সকলোবোৰ বাৰিষা গুচি যোৱাৰ পাছত
মোৰ হৃদয়খন তোমাৰ বাবে পথাৰ আছিল
পলসুৱা আছিল প্ৰেম
দূৰ্বল শপতবোৰ আছিল তোমাৰ বাবে আকাশ
আৰু ডাঁৱৰৰ প্ৰতি মোৰ শতিকাৰ ভেম
ভয় মাথোঁ একেটাই,
বৰষাৰ কোনো দিন বাৰ নাই..||
No comments:
Post a Comment