ভোগালীৰ সুৰ: হৃষীৰাজ শৰ্মা

ভোগালী মানেই মনে নামানা কিছু আত্মকথা
এৰি থৈ অহা বহুতো সাধুকথা
ভোগালী মানেই উছৱৰ বতৰ
আকাংক্ষাৰ লহৰ
কাৰোবাৰ সুৰত সুৰ মিলাই
ফুলি উঠা এটি প্ৰহৰ
ভোগালী আহিলেই পুতুকণৰ উলাহ চৰে
আঘোণীৰো মন উৰোঁ উৰোঁ,
বছৰত যে পয়েৰাকে এবাৰেই হাঁহে.!
ভোগালী মানেই বিধ্বংসী মৰণপণ
ভোগতেই আৰম্ভণি, ভোগতেই সমৰ্পণ
ভোগালী মানেই মাজনিশাৰ অস্বস্তি
তেজৰ বানত উটি যোৱা নব্বৈৰ নলবাৰী
ভোগালী মানেই আশ্বাস, বিশ্বাস
অসমৰ বুকুত প্ৰতিশ্ৰুতিৰ নিশ্বাস
ভোগালী মানেই বেদনাৰ অন্ত
অপেক্ষাৰ বন্দনা ইমানতে সমাপ্ত
ভোগালীতেই আইৰ আঁচল চকুলোত তিতিছে
পোনাকণে হাবি এৰি ঘৰলৈ আহিছে..