Monday, August 8, 2011

সংকীৰ্ণ ভৱিষ্যত: কুলদীপ মেধি

নৰাণিৰ মাজেদি খোজকাঢ়িলে ভৰি কাটে
কটা ঘাঁত চূণপানী
আইচু-বাইচু কৰিলেই মৰম নুবুজায়
আগলি কলপাতত কাউৰীয়ে কলমলায়
লহপহকৈ ফুলিছিল ফুলনিত কতনা
ফুলৰ ঠেঙুলিত বিছা, পাতত বিছা
আনকি পাহিতো বিছা...

খহুৱা বুকু
খৰে খোৱা পিঠি
ৰ’দৰ উত্তাপত বৈ পৰা
চকুহালি
এতিয়াচোন একো নমনি
আই, পোহৰৰ বাট কেনি !

1 comment:

Unknown said...

ভাল লাগিল

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...