এই দিনবোৰ শেষ নহওঁতেই

টিনৰ চালত জিৰ জিৰকৈ 

ন-বাৰিষাৰ বৰষুণ পৰিছে

৪ বাই ৩ ফুট খিৰিকিখনৰ বাহিৰৰ 

পৃথিৱীখনে হাত বাউল দি মাতিয়েই আছে

ডাল ভৰি ফুলি থকা ৰবাব টেঙাজোপালৈ অহা 

মৌমাখিৰ জাকটো আঁ‌তৰি গৈছে

পানীৰ গতিশীল টোপালৰ ভৰত দোঁ‌ খাই পৰা ফুলবোৰৰ এপাহ-দুপাহ সৰিছে

অতদিন ধূলিৰে পোত খাই থকা চৌপাশত

বৰষুণ মিহলি হোৱাৰ 

সেই প্ৰাচীন চিনাকি গোন্ধটো 

মই নাকেৰে উজাই লৈছোঁ‌

এই দিনবোৰ শেষ নহওঁ‌তেই মই ভাল হৈ উঠিম 

তুমি-মই একেলগে 

এদিন বহিম তোমাৰ বেলকনিত

ৰঙাচাহৰ কাপত চুমুক দি পাৰ হৈ যোৱা ধুমুহাজাকৰ কথাকে পাতিম

এই দিনবোৰ শেষ নহওঁ‌তেই মই ভাল হৈ উঠিম