গীতৰ কথা

বাবু- (১)

আঁচুতীয়া কৈ থৈ দিয়া মোক
হৃদয়ৰ সোণৰ সঁজাত,
হিম চেঁচা যেন মৰমেৰে মোক,
লৈ যোৱা গানৰ দেশত
গুণ গুণ গানত ,
ঢৌ উঠে মনত,
প্ৰীতি সৰে মিঠা সুৰত,
চন্দ্ৰ মণি বিচাৰো যি
প্ৰতি অন্তৰেৰে কোমল ভাঁজত..
কাষলে অহাৰ সপোন জাগে,
আঁতৰি গ’লে দিঠকে মাৰে,
কিনো যে ভাবোঁ, কিনো যে কৰো
দুয়োটা দুই দিশে যায়,
আঁতুৰ আঁতুৰ ওঠৰে গান
তুমি ছাগে শুনিছাই,
আঁচুতীয়া কৈ থৈ দিয়া মোক..
ঘুমটি আহে, আহে ভাঁগে,
পলক খুলি থৈ ৰাতি ৰওঁ সাৰে,
বুকুৰ প্ৰতি উঠা নমাত,
তোমাক ৰাখিছো সঁচাই
আঁতুৰ আঁতুৰ ওঠৰে গান
তুমি ছাগে শুনিছাই,
আঁচুতীয়া কৈ থৈ দিয়া মোক.. (বাবু- অচিনাকী মন )




(১)
আগলি বাহঁৰে গগনা বজাওঁ
মাতে লাহৰি লাহৰি কৈ,
দেখিবৰে পৰা তোমাকে চাওঁ,
চকু নাযায় আন কালৈ,
লগৰী বোলোনে কোৱানা..?
ঘুমটিৰ বেলাতে,
চিকুণী সপোনে,
তোমাক আনি বুকুতে থয়...

ফুটুকীয়া সেই ফৰক চোলাটিৰে,
তোমাকে পাইছিলো ল’ৰালিত,
ফলি-কিতাপ লৈ বহিছিলা গৈ,
পাঠশালাৰে বাঁকৰিত,
হেঁচুকি থৈ যায় অতীতে...
হাতে বাউলী, সোঁৱৰণে মাতে,
মনটো যায় নিতে গাঁৱলৈ..

ছতিয়নাজোপা একেই আছেনে,
তোমাৰ নঙলা মুখতে,
দুয়োৰে শৈশৱ লগতে ৰাখি থৈ
কুক-ভা এতিয়াও খেলানে..?
নৈ পৰীয়া বা ৰুন্জুন..
উভতি আহিছো আপোন গাঁৱলৈ
আছা হ’বলা বাটে চাই...

আগলি বাহঁৰে গগনা বজাওঁ
মাতে লাহৰি লাহৰি কৈ,
দেখিবৰে পৰা তোমাকে চাওঁ,
চকু নাযায় আন কালৈ,
লগৰী বোলোনে কোৱানা..? (জুবিন - জোনাকীমন )

(২)

মন যায়…..মোৰো মন যায়…
চকুত চকু থৈ চাবলে,
লাহে লাহে ওচৰ পাবলে’
কাষে কাষে খোজ দিবলে,
মন যায়…
তোমাক দেখা পালে সপোন জাগি উঠে
বুকুখনি হয় তাজমহল..
মন নদী হৈ মৰম সুঁতি বয়,
ঢৌ বোৰো তাত হয় সাঁথৰ,
সমুখত যেতিয়া তোমাক দেখোঁ,
যাযাবৰ অভিমান মুঠিতে ৰাখোঁ,
মন যায়….
মোৰ বুলিবলে আছেহি বুকুত,
মৌ মিঠা তোমাৰে অনুভৱ
ভয় লাগে জানা কথাৰে ক’বলে,
নাম দিয়া জানোচা শিহৰণ
ক’বানে কিয় এনে ভাললগা,
অসহায় অসহায় নিৰৱতা,
মন যায়…
উদাসী উদাসী চকুৰ পলকতে
যোৰ সপোন আহি বহে,
চুবুৰীয়া বহু শিহৰণে আহি
মোক অকলশৰীয়া কৰে,
মোৰ খোজৰ বাটত ছায়া নামে,
তুমি পোহৰ দিয়া সাহনো বাঢ়ে,
মন যায়…
আৰু কিছুবেলি দেখা দিবা নেকি..
তোমাক চোৱাৰ বতৰ এয়া
হৃদয়ৰে বাঁকি তেজ সিঁচি সিঁচি,
তোমাক ভবাৰ বতৰ এয়া,
দুচকুলে আহা সুৰে হাঁহে
আঁৰ হৈ আঁতৰা কাঁইটে খোঁচে,
মন যায়….
টুকুৰা টুকুৰা ভাঁঙি খুলি হোৱা
মনটো কিদৰে জোৰা দিওঁ,
খেলি মেলি বোৰে ধুই শেতা কৰা,
বুকুত কিহৰেনো ৰঙ সানো,
বেদনা বেদনা মোৰ ভালপোৱা,
তোমাক হেৰুৱাই পাথৰ হিয়া,
মন যায়….
সুখী হৈয়ে ৰোৱা মই অবিহনে,
এয়া মোৰে শুভ-কামনা
লাহে লাহে আঁতৰাই আনি ল’লো
মই মোক তোমাৰ পৰা
কিনো হ’ল সপোন সপোনেই ৰ’ল,
সাধনা আজি যে আধৰুৱা হ’ল..
মন যায়… ( মন যায়- জুবিন)


(৩)

চকুলোৰে মালা গঁথা গানত
কি ৰঙ দিব খুজিছা,
শুকান এখিলা পাতৰ বুকুত
কিয় বসন্ত বাঁকিছা,
ডাল এৰি সৰা বহুদিন হ’ল
মিছাতে সতেজ কিয় বুলিছা..?

আপোন পৰিচয় হেৰোৱা
মই মৰা সুঁতি
কোন নদীয়ে এৰি গ’ল
সিয়ো বেথাৰে স্মৃতি,
শাওনৰ ঢল হয়নে আলহী
বুলি কিয় মোক সুধিছা..?
একোঠা দুকোঠা মনৰ পঁজা,
অবোধ সপোনে ভৰা,
খেলে ওমলে হাঁহে নাঁচে,
ৰঙাই থাকে মোৰ হিয়া
সেয়া যে অতীত নহয় আজি,
মিছাতে কিয়নো মাতিছা..? (আলসুৱা মন- জুবিন)

(৪)

টোপাল টোপাল বৰষুণে আহি,
চকুৰ পতাত চুমা সিঁচি দি যায়
মেঘৰ নাঁচোনে পৃথিবী কঁপালে
সেউজ অহাৰ আজি বাতৰি পাই
উপচি আহে কলিজাৰে জোঁৱাৰ
কোঁহে কোঁহে শুনো গীতি ন বৰষাৰ
টোপাল টোপাল…
প্ৰতিটো টোপালত স্পন্দন আহে গৈ
দুৰণিত হিয়াতে জোকাৰি যাবলৈ
সপোনৰ গুঞ্জণ থোপা থোপে আহে গৈ,
দুৰণিত বুকুতে জীপাল হ’বলৈ
উপচি আহে কলিজাৰে জোঁৱাৰ
কোঁহে কোঁহে শুনো গীতি ন বৰষাৰ
টোপাল টোপাল…

কেঁচা কেঁচা মাটিলে, থৌকি বাথৌ মন,
সুৱাসত আমোলমোল মিঠা মিঠা যৌবন,
মেঘে মেঘে ৰ’দালিৰ ,সোণালী চুলি মেলি,
মায়াময় অভিনয় লুকা-ভাকু খেলি,
উপচি আহে কলিজাৰে জোঁৱাৰ
কোঁহে কোঁহে শুনো গীতি ন বৰষাৰ
টোপাল টোপাল… (বৰষুণ- জুবিন)